5 مطلب برتر وب سایت

درمان استرس و اضطراب با آر تی ام اس (RTMS) یک گزینه درمانی قدرتمند، ایمن، موثر و غیرتهاجمی بدون عوارض […]

درمان پارکینسون با آر تی ام اس (RTMS) بهترین و جدیدترین روش درمان بیماری پارکینسون به حساب می آید. این […]

درمان میگرن با آر تی ام اس جدیدترین شیوه درمانی میگرن است که به آن تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال  (TMS)نیز […]

روش درمانی آر تی ام اس  (RTMS) یا تحریک مغناطیسی عصبی یک متد درمانی غیر تهاجمی و بدون درد محسوب […]

گفتار درمانی و دارو درمانی دو گزینه درمانی اولیه برای افراد مبتلا به افسردگی هستند. اما اقدامات خودمراقبتی نیز می […]

اختلال وسواس فکری اجباری OCD چیست؟

اختلال وسواس فکری اجباری OCD چیست؟

اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) یک بیماری روانی است که باعث ایجاد افکار یا تمایلات ناخواسته مکرر (وسواس) می شود. همچنین می تواند باعث شود که کارهای خاصی را بارها و بارها انجام دهید (اجبار). ممکن است هم وسواس و هم اجبار داشته باشید.

OCD در مورد عاداتی مانند جویدن ناخن یا فکر کردن به افکار منفی نیست. ممکن است یک فکر وسواسی به این شکل باشد که اعداد یا رنگ های خاص “خوب” یا “بد” هستند. یا به عنوان مثال، یک عادت اجباری ممکن است این باشد که پس از دست زدن به چیزی که ممکن است کثیف باشد، دستان خود را هفت بار بشویید. اگرچه نمی خواهید به این کارها فکر کنید یا انجام دهید، اما احساس می کنید نمی توانید از انجان آن کار یا فکر متوقف شوید.

OCD  می تواند بسیار ناراحت کننده باشد و زندگی شما را مختل کند. اما درمان ها و راهکارهای مقابله ای می تواند کمک کننده باشد.

آیا OCD یک اختلال اضطرابی است؟

OCD در گذشته به عنوان یک اختلال اضطرابی طبقه بندی می شد. اما این با ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی که در سال 2013 منتشر شد، تغییر کرد. این کتاب اکنون در دسته ای به نام «اختلالات وسواسی-اجباری و مرتبط» قرار دارد. با این حال، اکثر افراد مبتلا به OCD دارای اختلال اضطرابی نیز هستند.

OCPD  مخفف اختلال شخصیت وسواسی-اجباری است. افراد مبتلا به آن توجه زیادی به نظم، جزئیات و کمال دارند که آنها را انعطاف ناپذیر و کنترل کننده می کند. افکار مزاحم و رفتارهای تکراری بخشی از آن نیستند.

برخلاف افراد مبتلا به OCD، افراد مبتلا به OCPD معمولاً از وسواس های خود آزار نمی بینند و تشخیص نمی دهند که مشکلی دارند. این اختلال به طور معمول باعث ایجاد مشکلاتی در روابط اجتماعی می شود.

علائم OCD

اکثر افراد مبتلا به OCD هم وسواس و هم اجبار دارند، اما شما می توانید فقط یک یا هر دو علامت را داشته باشید. برخی از افراد همچنین دارای اختلال تیک نیز هستند که در آن حرکات یا صداهایی تولید می کنند که نمی توانند کنترل کنند.

وسواس

اینها افکار، امیال یا تصاویر ذهنی ناخواسته ای هستند که بارها و بارها دارید. ممکن است سعی کنید آنها را نادیده بگیرید یا از داشتن آنها جلوگیری کنید، اما نمی توانید. برخی از انواع مشابه افکار وسواسی در بین افراد مبتلا به OCD رایج است. مثالها عبارتند از:

  • نگرانی در مورد آسیب دیدن خود یا سایر افراد
  • آگاهی مداوم از پلک زدن، تنفس یا سایر احساسات بدن
  • نگرانی در مورد تماس میکروب ها و کثیفی ها با بدن شما
  • ترس از دست دادن یا فراموش کردن چیزها
  • نگرانی در مورد از دست دادن کنترل آنچه انجام می دهید یا می گویید
  • افکار ناراحت کننده در مورد جنسیت، مذهب یا خشونت
  • نیاز به متقارن یا منظم بودن چیزها

اجبارها

اینها اعمال فیزیکی یا ذهنی هستند که احساس می کنید مجبورید انجام دهید، حتی اگر نمی خواهید. آنها معمولاً به یک وسواس مرتبط هستند. ممکن است باور داشته باشید که با انجام آنها افکار ناخواسته را متوقف می کنید یا از وقوع اتفاق بد جلوگیری می کنید. این رفتارها ممکن است چندین عمل را در تشریفات مفصلی ترکیب کنند. مثالها عبارتند از:

  • انجام کارها به ترتیب خاصی در هر زمان یا حفظ روال سفت و سخت
  • نیاز به شمارش چیزها، مانند گام ها یا بطری ها، و تعیین اهمیت به اعداد خاص
  • آداب شستشو و نظافت
  • چیدمان اقلام به ترتیب خاص
  • چندین بار چک کردن قفل بودن درها، خاموش بودن وسایل و غیره.
  • تکرار برخی کلمات یا دعا کردن در سکوت
  • دائماً به دنبال اطمینان یا تأیید است

یکی دیگر از علائم رایج OCD اجتناب از موقعیت هایی است که باعث ایجاد وسواس می شود .علائم می تواند از خفیف تا آنقدر جدی باشد که ناتوان کننده باشد. آنها گاهی اوقات می توانند با گذشت زمان بهتر یا بدتر شوند. چیزهایی که در مورد آنها وسواس دارید و رفتارهایی که مجبور به انجام آنها هستید نیز ممکن است تغییر کنند.

انواع اختلال وسواس فکری اجباری یا OCD

انواع اختلال وسواس فکری اجباری یا OCD

در حالی که انواع شناخته شده بالینی OCD وجود ندارد، وسواس ها و اجبارها حول موضوعات مشترک خاصی می چرخند.

این شامل:

چک کردن: این شامل نگرانی دائمی از اینکه کار اشتباهی انجام داده اید یا اینکه اتفاق بدی قرار است بیفتد، است، بنابراین قفل، سیستم هشدار، اجاق گاز یا کلیدهای چراغ را بارها و بارها بررسی می کنید.

آلودگی: این ترس از چیزهایی است که ممکن است کثیف باشند یا اجبار به تمیز کردن آنها. ممکن است از دست زدن به دستگیره های در، استفاده از توالت های عمومی یا دست دادن خودداری کنید. آلودگی روانی شامل احساس این است که با شما مانند کثیفی رفتار شده است.

 

تقارن و نظم: این نیاز به چیدمان چیزها به شیوه ای خاص است. همچنین شامل شمارش اجباری یا اعمال تکراری است. ممکن است بر اساس یک وسواس باشد که کاملاً نامرتبط است – مانند نگرانی از مرگ کسی مگر اینکه چند بار روی میز ضربه بزنید.

نشخوار فکری و افکار مزاحم: این یک وسواس فکری است. برخی از این افکار ممکن است خشن یا آزاردهنده باشند.

OCD پس از زایمان

OCD پس از زایمان

گاهی اوقات تصور می‌شود که تغییر در هورمون‌ها در طول بارداری و بعد از آن به اضافه مسئولیت‌های اضافه‌شده والدین بودن باعث ایجاد نوعی OCD می‌شود. OCD پس از زایمان یا پری ناتال شامل افکار و رفتارهایی است که در اطراف کودک متمرکز شده اند، مانند ترس دائمی از اینکه اتفاق بدی برای او بیفتد، یا ضدعفونی بیش از حد وسایل کودک.

مهم است که بدانیم همه والدین تازه وارد تا حدی نسبت به نوزادان خود اضطراب دارند. مانند سایر اشکال OCD، اگر شما را از زندگی عادی یا مراقبت از کودک خود باز دارد، یا اگر برای مدیریت وسواس های خود به رفتارهای اجباری تکیه کنید، تا سطح یک اختلال افزایش می یابد.

(PANDAS)

اعتقاد بر این است که یکی از اشکال نادر OCD در کودکان با عفونت با باکتری استرپتوکوک گروه A مرتبط است. با اختلالات عصبی خودایمنی کودکان مرتبط با عفونت های استرپتوکوکی (PANDAS)، علائم OCD به طور ناگهانی و چشمگیر، بلافاصله پس از ابتلای کودک به عفونتی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک ظاهر می شوند.

علاوه بر وسواس و اجبار، علائم PANDAS می تواند شامل تیک (کلامی و فیزیکی)، تحریک پذیری و چسبندگی باشد. آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت استرپتوکوکی می توانند در کنار درمان استاندارد علائم OCD به PANDAS کمک کنند.

علل اختلال وسواس فکری اجباری یا OCD

کارشناسان مطمئن نیستند که چرا برخی افراد OCD دارند. آنها معتقدند که این به نحوه مدیریت مواد شیمیایی خاصی به نام انتقال دهنده های عصبی، به ویژه سروتونین، مربوط می شود. اما آنها نمی دانند چه چیزی باعث تفاوت ها می شود.

ژنتیک ممکن است نقش داشته باشد. به نظر می رسد یک ارتباط خانوادگی وجود دارد، اگرچه هیچ ژن خاصی شناسایی نشده است.

استرس باعث OCD نمی شود، اما می تواند علائم را بدتر کند، به خصوص زمانی که با تغییر مواجه هستید. OCD ممکن است برای اولین بار پس از یک رویداد آسیب زا یا تغییر زندگی مانند نقل مکان، تولد خواهر یا برادر، یا ازدواج یا طلاق ظاهر شود.

عوامل خطر اختلال وسواس فکری اجباری OCD

OCD در زنان کمی شایع تر از مردان است. علائم معمولا از اواخر دوران کودکی و اوایل بزرگسالی شروع می شود و اکثر افراد تشخیص خود را در بزرگسالی دریافت می کنند.

سایر عوامل خطر عبارتند از:

  • والدین، خواهر و برادر یا فرزند مبتلا به OCD
  • تفاوت های فیزیکی در بخش های خاصی از مغز شما
  • افسردگی، اضطراب یا تیک
  • تجربه تروما
  • سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی در کودکی

تشخیص اختلال وسواس فکری اجباری OCD

پزشک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی و آزمایش خون انجام دهد تا مطمئن شود چیز دیگری باعث علائم شما نمی شود. آنها همچنین در مورد احساسات، افکار و عادات شما با شما صحبت خواهند کرد.

تست OCD

پزشک شما ممکن است پرسشنامه ای به شما بدهد که از شما بپرسد آیا به کارهای خاصی فکر می کنید یا انجام می دهید که با OCD مشترک هستند و چقدر شما را آزار می دهند. آنها همچنین ممکن است با خانواده یا دوستان شما صحبت کنند.

بسیاری از مسائل روانی علائم مشابهی دارند، بنابراین تشخیص درست ممکن است زمان ببرد.

معیارهای تشخیص اختلال وسواس فکری اجباری یا OCD

طبق DSM-5 داشتن اختلال وسواس فکری اجباری OCD به این معنی است:

  • شما وسواس، اجبار یا هر دوی آنها را دارید که نمی توانید آنها را کنترل کنید.
  • ممکن است در پاسخ به یک وسواس خاص مجبور به انجام یک اجبار شوید و ممکن است به طور موقت از استرس ناشی از آن وسواس راحت شوید.
  • وسواس و اجبار حداقل 1 ساعت در روز طول می کشد.
  • علائم با کار، زندگی اجتماعی یا بخش دیگری از زندگی تداخل می کند.
  • هیچ توضیح فیزیکی یا روانی دیگری برای علائم شما وجود ندارد.
اختلال وسواس فکری اجباری OCD در کودکان

اختلال وسواس فکری اجباری OCD در کودکان

در حالی که بزرگسالان معمولاً تشخیص می دهند که مشکلی دارند، اغلب کودکان این درک را ندارند. آنها متوجه نمی شوند که افکار و ترس هایشان غیرمنطقی است و فکر می کنند باید اجبار خود را انجام دهند تا از وقوع یک اتفاق وحشتناک جلوگیری کنند.

اگر شما یا معلم فرزندتان متوجه رفتار غیرعادی شدید، ممکن است آن را به چیزی مانند ADHD نسبت دهید، اما تفاوت های قابل توجهی در علائم وجود دارد. یک معاینه کامل توسط متخصص سلامت روان می تواند به تشخیص صحیح منجر شود.

درمان اختلال وسواس فکری اجباری OCD

هیچ درمانی قطعی برای اختلال وسواس فکری اجباری OCD وجود ندارد. اما ممکن است بتوانید نحوه تأثیر علائم را از طریق دارو، درمان یا ترکیبی از درمان‌ها مدیریت کنید.

روان درمانی

درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند به تغییر الگوهای تفکر شما کمک کند. در شکلی به نام مواجهه و پیشگیری از پاسخ، پزشک شما را در موقعیتی قرار می دهد که برای ایجاد اضطراب یا ایجاد اجبار طراحی شده است. شما یاد خواهید گرفت که افکار یا اعمال اختلال وسواس فکری اجباری OCD خود را کاهش دهید و سپس متوقف کنید.

سایر انواع درمانی که ممکن است مفید باشند عبارتند از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان شناختی رفتاری مبتنی بر استنتاج و ذهن آگاهی.

اگر علائم شما آنقدر جدی است که برای مدیریت زندگی روزمره خود مشکل دارید، ممکن است بهتر باشد در یک برنامه درمانی فشرده سرپایی یا اقامتی برای چند هفته شرکت کنید.

داروی OCD

داروهای ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) داروهای اصلی مورد استفاده برای کمک به افراد برای کنترل وسواس و اجبار هستند. آنها معمولاً در دوز بالاتر از آنچه برای مدیریت افسردگی استفاده می شود توسط پزشک متخصص تجویز می شوند. ( به هیچ وجه بدون تجویز پزشک متخصص استفاده نشوند) موارد رایج عبارتند از:

  • سیتالوپرام (سلکسا)
  • اسیتالوپرام (Lexapro)
  • فلوکستین (پروزاک)
  • فلووکسامین (لووکس)
  • پاروکستین (پاکسیل)
  • سرترالین (Zoloft)

کلومیپرامین (Anafranil) نوع متفاوتی از داروهای ضد افسردگی است که گاهی اوقات استفاده می شود. شروع اثر این داروها ممکن است 2 تا 4 ماه طول بکشد. اگر آنها را امتحان کرده اید و هنوز علائم دارید، ممکن است پزشک به شما داروهای ضد روان پریشی مانند آریپیپرازول (ابیلیفای) یا ریسپریدون (ریسپردال) بدهد.

اگر دارو به شما کمک کرد، حداقل یک یا دو سال یا احتمالاً بقیه عمرتان آن را مصرف خواهید کرد. مطمئن شوید که پزشک شما از هر دارویی که مصرف می کنید، از جمله مکمل ها، اطلاع دارد تا از تداخلات بالقوه خطرناک جلوگیری شود.

سایر درمان های OCD

در حالی که روان درمانی و SSRI ها درمان استاندارد هستند، محققان در حال تلاش برای یافتن داروهای جدید و سایر روش های درمانی برای کمک به افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری اجباری OCD هستند.

نورومدولاسیون: در موارد نادر، زمانی که درمان و داروها به اندازه کافی تفاوت ایجاد نمی کنند، ممکن است پزشک با شما در مورد دستگاه هایی صحبت کند که فعالیت الکتریکی را در ناحیه خاصی از مغز شما تغییر می دهند. یک نوع، تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال، از میدان های مغناطیسی برای تحریک سلول های عصبی استفاده می کند. یک روش پیچیده تر، تحریک عمیق مغز، از الکترودهایی استفاده می کند که در سر شما کاشته می شوند.

عمل جراحی: این آزمایشی است، اما جراحی مغز ممکن است یک گزینه برای افرادی باشد که علائم OCD آنها ناتوان کننده است. سلول های مغز در مناطق مرتبط با OCD با استفاده از یکی از چندین روش از بین می روند.

آرامش: چیزهایی مانند مدیتیشن، یوگا و ماساژ می توانند به علائم استرس زای OCD کمک کنند.

شرایط مرتبط با اختلال وسواس فکری اجباری OCD

برخی از شرایط جداگانه به عنوان اختلالات مرتبط با وسواس اجباری طبقه بندی می شوند. آنها شامل وسواس با چیزهایی مانند:

  • ظاهر شما (اختلال بدشکلی بدن)
  • جمع آوری، مرتب کردن یا سفارش دادن چیزها (اختلال احتکار)
  • کندن/خوردن موها (تریکوتیلومانیا)
  • برداشتن پوست شما (برداشتن)
  • انواع دیگر چیدن یا جویدن، مانند جویدن ناخن (اختلال رفتار تکراری متمرکز بر بدن)
  • بوی بدن یا نحوه بو کردن (اختلال مرجع بویایی)

زندگی با OCD

اختلال وسواس فکری اجباری OCD چیزی است که احتمالاً تا آخر عمر با آن دست و پنجه نرم خواهید کرد. در اینجا چند نکته برای کمک به زندگی بهتر با OCD آورده شده است:

  • به برنامه درمانی خود پایبند باشید. علائم OCD ممکن است بیایند و از بین بروند، و اگر درمان شما موثر باشد، ممکن است فکر کنید “درمان شده اید”. اما مهم است که به تمرین آنچه در درمان و مصرف داروهای خود آموخته اید ادامه دهید. اگر متوقف شوید، ممکن است احساس بدتری داشته باشید. و قطع ناگهانی مصرف SSRI می تواند خطرناک باشد. تمرکز روی اهداف می تواند به شما کمک کند تا انگیزه داشته باشید.
  • مراقب محرک ها باشید با پزشک خود کار کنید تا بفهمید چه موقعیت هایی می توانند علائم شما را بدتر کنند و یک استراتژی برای مدیریت آنها ارائه دهید. این به معنای اجتناب از آن موقعیت ها نیست – OCD نباید شما را از داشتن شغل، سرگرمی ها و زندگی اجتماعی باز دارد. و مشغول ماندن می تواند شما را از افکار وسواسی دور کند.
  • موفقیت ها را جشن بگیرید و منتظر شکست باشید. احتمالاً هر دوی آنها به وفور خواهید داشت. سعی کنید به یاد داشته باشید که مدیریت OCD یک فرآیند مداوم خواهد بود. انتظار نداشته باشید که فوراً بهتر شود. اما میزان پیشرفتی که دارید را تشخیص دهید.
  • به سلامت روان کلی خود توجه کنید. بسیاری از افراد مبتلا به OCD همچنین دارای مشکلات روانی دیگری مانند اختلالات اضطرابی، افسردگی یا سوء مصرف مواد هستند و در معرض خطر بالای اقدام به خودکشی هستند. اگر علائم شما بدتر به نظر می رسد، یا اگر علائم جدیدی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
  • خودت را آموزش بده همه چیز را در مورد OCD و نحوه مدیریت آن بیاموزید. منتظر اخبار مربوط به آخرین استراتژی های درمانی باشید.
  • مراقب خودت باش. اگر غذای سالم بخورید، خواب کافی داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید، احتمالاً به طور کلی احساس بهتری خواهید داشت. استرس می تواند علائم OCD را تحریک کند، بنابراین مراقب باشید که چه زمانی ایجاد می شود و تکنیک های مدیریت آن را بیاموزید.
  • دریافت پشتیبانی. ارتباط با دیگرانی که OCD دارند می تواند مفید باشد. از پزشک خود بپرسید یا به صورت آنلاین گروه های پشتیبانی را در منطقه خود بررسی کنید.

چگونه از عزیزان مبتلا به OCD حمایت کنیم

هنگامی که یکی از اعضای خانواده مبتلا به OCD است، می تواند برای کل خانواده بسیار مخرب و استرس زا باشد. شما می توانید نقش مهمی در حمایت از محبوب خود و به حداقل رساندن تأثیر این اختلال بر زندگی خود داشته باشید.

با آموزش خود در مورد OCD شروع کنید. بیاموزید که انتظار چه چیزی را داشته باشید و چه کارهایی می توانید انجام دهید که مفید خواهند بود یا خیر.

خانواده ها اغلب اشتباه می کنند که عزیزان خود را مبتلا به OCD می کنند. به عنوان مثال، شما برنامه های اجتماعی را لغو می کنید تا به همسرتان کمک کنید از تماس با میکروب ها جلوگیری کند، یا برای جلوگیری از فروپاشی، همه چیز را در بشقاب فرزندتان ترتیب می دهید.

اگرچه این کار بدون مراقبت انجام می شود، اما واقعا کمک کننده نیست – فقط رفتار را تقویت می کند و تغییر آن را سخت تر می کند. بهتر است اعضای خانواده خود را تشویق کنید که به دنبال درمان باشند یا به آن پایبند باشند و شما نیز با آنها در درمان شرکت کنید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا نحوه واکنش خود را به علائم آنها تغییر دهید.

ممکن است بتوانید رفتارهای مشکل ساز را قبل از این که یکی از نزدیکانتان انجام دهد، به ویژه در مورد کودکان تشخیص دهید. اگر مشکوک هستید که یکی از عزیزان شما مبتلا به OCD است اما تشخیص داده نشده است، به او بگویید که متوجه شده اید و بپرسید که آیا فکر می کند مشکلی وجود دارد یا خیر. ممکن است بتوانید آنها را به سمت تشخیص یا کمک به درمان هدایت کنید.

همچنین گروه های حمایتی برای افرادی که یکی از عزیزانشان مبتلا به OCD است وجود دارد.

جمع بندی اختلال وسواس فکری اجباری OCD

اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) یک بیماری روانی است که در آن الگوهای تفکر و/یا رفتار غیرقابل کنترلی دارید. ممکن است برای رهایی از استرس ناشی از افکار ناخواسته مجبور به انجام برخی اعمال فیزیکی یا ذهنی شوید. در حالی که OCD قابل درمان نیست، بسیاری از افراد می توانند این اختلال را با درمان، دارو یا هر دو مدیریت کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *